«Менің сүйікті қалам»

«Менің сүйікті қалам»  Сені ғана жырлаймын туған қалам, ақ басты тауларыңды сағынам. Бір кезде қол ұстасқан көшеде, қыз бозбала жас кезімді сағынам.  Алатауым аспанменен таласқан,бұл күндерде балаң өсіп бел асқан.  Сақтаймын мәңгі есімде, Апорты аңқыған самалды кешіңді, Арықта су сылдырап, Су бұрқағы шығарған есіңді. Қазақтың даласын, керуенін, көшінде. Ұмытпай ешқашан, арнаймын жырымды, ертегі ел қала, ақтарам сырымды.    

О тебе я пишу, «Старый город». Я скучаю по нашим горам! Где родился когда-то, был молод! Скоро уж седина по вискам. Я запомнить хочу тебя светлым! Когда кушал душистый апорт! Для меня был ты самым заветным! Город мой самый лучший — курорт. Где струились повсюду фонтаны, Где бежала вода в арыках! Шли когда-то давно караваны, Кочевали Казахи в степях! Город — сказка нашел себе место, Бесконечно красивый, как Мать! Алматы — город мой, город детства, О тебе буду песнь воспевать! У подножия гор Заилийских, Детства дом, мое сердце зовет! Там любой человек, душе близкий, Казахстанцы — единства народ!